Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Koszarawa

 

 

Gmina Koszarawa znajduje się w południowo - wschodniej części Województwa Śląskiego, w powiecie żywieckim. Od wschodu graniczy z gminą Zawoja, od północy z gminą Stryszawa w Województwie Małopolskim, a od południa i zachodu z gminą Jeleśnia. Gmina zajmuje powierzchnię 3136 ha – jest najmniejszą gminą Województwa Śląskiego. W jej skład wchodzi jedno sołectwo Koszarawa z przysiółkami Cicha i Bystra.

Wysokie walory przyrodnicze regionu stwarzają dobre warunki dla rozwoju funkcji turystyczno-wypoczynkowej gminy. W opracowaniach planistycznych, jak i świadomości społecznej rozwój turystyki uznano za czynnik kluczowy dla wzrostu gospodarczego. Gmina Koszarawa posiada wszystkie niezbędne walory terenu wypoczynkowego oraz rekreacyjno-sportowego, uznane w systemie ogólnopolskiej waloryzacji za bardzo wysokie. Podgórski, dość łagodny klimat, naturalne piękno i bogactwo przyrody, stwarzają doskonałe warunki dla zróżnicowanych form biernego i aktywnego wypoczynku, uprawiania sportów zimowych i ekstremalnych sportów letnich. Gmina posiada korzystne warunki do uprawiania narciarstwa, w tym długie i strome stoki, korzystne warunki śnieżne i długi okres zalegania pokrywy śnieżnej. Gmina Koszarawa dysponuje siedmioma stokami z grupy najwyżej ocenianych pod względem przydatności dla narciarstwa zjazdowego.

Głównym celem planu jest porządkowanie istniejących i przyszłych procesów zagospodarowania terenu oraz jednocześnie aktywizacja procesów inwestycyjnych. Pozwoli on na skuteczne przeciwdziałanie procesom degradacji przestrzeni i postępującej dekapitalizacji zabudowy. Plan pozwoli stabilizować zasady zagospodarowania przestrzennego w całym obszarze poprzez kompleksowe rozwiązania obejmujące kompozycję funkcjonalno-przestrzenną, uwzględniającą: uporządkowanie istniejącej zabudowy, relacje z terenami otaczającymi, prawidłową obsługę komunikacyjną i powiązania z układem komunikacyjnym regionu oraz systemowe rozwiązania w zakresie infrastruktury technicznej.

Referencje